Nu het weer wat vaker lekker buitenspeelweer is, hoor ik ook regelmatig gepiep in mijn #1000soortentuin. En dan niet van dieren die ik al dan niet nog moet tellen, maar óver die enge kriebelbeestjes. Dus nu zijn we aan het oefenen om niet te piepen als je een diertje ziet, maar om te roepen. Dan zetten we hem op de foto en kijken we hoe die heet. Want dat is natuurlijk razend interessant, zeker omdat er een schermpje in het spel is 😊
Het lijkt zo langzamerhand te werken, want in plaats van paniek hoorde ik laatst bedeesd maar vastbesloten: "er is hier een diertje, heb je die al?" En inderdaad, op het trapje naar het speelhuisje zat een piepkleine #veldsprinkhaan. Zelf had ik die zeker over het hoofd gezien, dus ik heb de dappere dodo uitgebreid gecomplimenteerd.
 |
| veldsprinkhaan (onbekend) |
Een paar dagen later kwam ik nog een sprinkhaan tegen, die was een stuk groter. Ik dacht misschien de mama te hebben gevonden, want dit is een #bruinesprinkhaan. Die behoort ook tot de veldsprinkhanen. Maar uit de determinatie blijkt dat het een mannetje is. Je kunt de mannetjes vooral herkennen aan hun zang, de vrouwtjes zijn nauwelijks te onderscheiden (want die maken geen geluid).
 |
| bruine sprinkhaan |
Maar nu heb ik dus twee dieren die beide tot de veldsprinkhanen behoren. De kans is aannemelijk dat de baby ook uitgroeit tot een bruine sprinkhaan, gezien dat de meest voorkomende soort is in Nederland. Helaas kan ik dus maar één soort bijtellen.
Reacties
Een reactie posten