Wol

Er wordt hard gewerkt in mijn #1000soortentuin. Niet zo heel erg door mij, want hoewel in de voortuin wel een paar nieuwe plantjes de grond in zijn gegaan, is de achtertuin nog precies zoals hij uit winter is gekomen. Maar er wordt wel hard gewerkt door de pimpelmeesjes. Waar ze vorig jaar het na het mos wel voor gezien hielden, hebben ze nu diezelfde laag mos als fundering gebruikt. Daarop is nog meer mos gelegd, waarna gedroogd gras volgt. En we zien ook al de eerste veertjes en plukjes wol. 

nestje in aanbouw

Want, zo heb ik begrepen, pimpelmeesjes zijn erg kieskeurig wat betreft de afwerking van hun nestje, dat moet het liefst met haren zijn. Dus heb ik een voorraadje wol van iemand gebietst en opgehangen met kokostouw in de tuin. Vorig jaar had ik wol verzameld langs schapenweides (ook heel effectief, maar wel tijdsintensiever) en tussen de spijlen van de bank gepropt (niet zo effectief, want toen was het binnen 1 dag geroofd door een kauwtje). En hoewel ik de wol steeds verwaaider eruit vind komen te zien, zie ik weinig méér wol in het nestje verschijnen. Heel af en toe zie ik een koolmeesje wat prikken in de wol, maar het is zéker geen af en aan vliegen zoals ik had verwacht.

koolmees pakt wol

Wel af en aan gevlogen wordt er op onze voedersilo, die we inmiddels hebben gevuld met gedroogde meelwormen, voor de nodige eiwitten (geen pindakaas of andere vetproducten meer voeren vanaf april). Zo kwam ook deze haveloze vogel langs. Even dachten we dat het misschien een zwarte mees was, want zo'n vaal geel koolmeesje hadden we eerder nog niet gezien. Maar het bleek toch gewoon een verwaaide koolmees.

verwaaide koolmees

In ieder geval slaapt sinds een paar dagen 'ons' pimpelmeesje ook in dit nestje. Wellicht dat er ook al eitjes liggen, verstopt en al (het is ten slotte Pasen), maar wij hebben ze nog niet gezien. Dus vooralsnog zijn we vol verwachting van onze eigen #beleefdelente.