Zoals elke tuin op het moment, wordt ook mijn #1000soortentuin een beetje opgegeten door slakken. Op zich zijn slakken ook dieren, maar.. ik wil liever geen duizend-slakken-tuin đ En het wordt ook een beetje een negatieve spiraal: de slakken eten alles op, waardoor er weinig andere dieren te vinden zijn. Waardoor slakken weer niet opgegeten worden door hun natuurlijke predatoren, wat weer zorgt voor nog meer slakken, etc. Dus binnenkort arriveren nieuwe plantjes om de gaten op te vullen en in de hoop dat ze niet direct helemaal met de grond gelijk verslonden worden, gaan we op slakkenjacht. Waarbij we alleen de segrijnslak (nr. 16) en de rode of Spaanse wegslak (nr. 84) weghalen, de andersoortige slakken eten vooral dood plantmateriaal of elkaars eitjes. Met een hoop enthousiasme en ge-ieuw krijg ik ook nog welkome hulp, want ik denk dat we wel vijftig slakken in minder dan twintig minuten hebben gevonden.
Zelf kom ik op een gegeven moment een vrij dikke tijgerslak (nr. 231) te hebben gevonden, die een typische grijze kleur heeft met donkere stippen/strepen. Maar echt een hÊÊl dikke dan. Als ik hem oppak blijkt het echter helemaal geen slak, maar een onverwacht veel schattiger en bovendien een heel welkom diertje: een #kleinewatersalamander. Na de kikkers en padden hoopte ik deze ook in mijn tuin te treffen, als een soort kroon op mijn tuin đ Maar echt opgetogen ben ik niet, want hij lijkt erg dood.. Geen beweging zit erin. Maar ja, wat doe je met een dood salamandertje? Dus ik heb hem soort van beschut (want weinig planten op dit moment) naast de vijver gelegd. Als we alle slakken in de groenbak hebben gedeponeerd (sorry voor mensen die vinden dat ik ze weg moet brengen) kijken we nog eens. Nergens meer te vinden. Dus met terugwerkende kracht ben ik nu toch heel blij đ
 |
| kleine watersalamander |
Reacties
Een reactie posten